Problem z fakturami i paragonami w ramach transakcji do 450 zł

Zgodnie z wydaną w dniu 14 lipca 2020 r. interpretacją indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.380.2020.1.ALN paragon dokumentujący sprzedaż do kwoty 450 zł brutto lub 100 euro, który zawiera m. in. nr NIP nabywcy, stanowi fakturę uproszczoną. Dokument taki należy traktować jako zwykłą fakturę, jednak muszą być w nim zawarte dane, które pozwolą określić dla poszczególnych stawek podatku kwotę VAT. KIS potwierdził również, że sprzedawca nie powinien w takiej sytuacji wystawiać nabywcy innego dokumentu – faktury standardowej, co więcej zwykłej faktury nie można wystawić również na szczególną prośbę kupującego.

Do tej pory Dyrektor KIS twierdził inaczej, przykładowo:

• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 28 maja 2020 r, sygn. akt 0114-KDIP1-3.4012.160.2020.2.ISK potwierdził, że sprzedawca, który sprzedał towary lub usługi za kwotę niższą niż 450 zł lub 100 euro, nie musi wystawiać faktury. Wystarczającym potwierdzeniem sprzedaży jest paragon fiskalny zawierający NIP kupującego. Z interpretacji wynika jednak, że jeśli nabywca, będący podatnikiem VAT, poprosi mimo wszystko o wystawienie tradycyjnej faktury do takiego paragonu, sprzedawca może ją wystawić. Warunkiem jest tylko zwrot paragonu. Jeśli kupujący natomiast dokonuje zakupów jako osoba prywatna, niebędąca podatkiem VAT, sprzedawca na jego prośbę fakturę wystawić musi.
• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 27 kwietnia 2020 r., sygn. 0114-KDIP1-3.4012.161.2020.1.ISK uznał, że paragon dokumentujący sprzedaż do kwoty 450 zł brutto lub 100 euro, zawierający numer NIP nabywcy oraz pozostałe dane wymagane dla faktury, stanowi fakturę uproszczoną, traktowaną jak zwykła faktura. Tym samym sprzedawca nie powinien z tytułu tej transakcji wystawiać dla nabywcy odrębnego dokumentu w postaci faktury standardowej. Oznacza to, że nabywca otrzymuje paragon fiskalny dokumentujący sprzedaż, stanowiący jednocześnie fakturę uproszczoną. Tym samym, w ocenie organu, skoro klient otrzymuje już fakturę (uproszczoną), to spółka nie powinna już wystawiać odrębnego dokumentu w postaci faktury (standardowej). W praktyce więc taki dokument nie jest już paragonem, ale fakturą i wystawienie do niego kolejnej faktury oznaczałoby wystawienie dwóch faktur dokumentujących tą samą transakcję, co oczywiście nie byłoby prawidłowe.