Wakacyjne apartamenty a stawka podatku VAT

Co do zasady stawka 8 % VAT jest przewidziana dla budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym (art. 41 ust. 12 ustawy o VAT). Chodzi m.in. o lokale mieszkalne 0 powierzchni do 150 mkw. w budynkach mieszkalnych i niektórych budynkach niemieszkalnych (zaklasyfikowanych do działu 12 Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych).

Przedmiotowy spór z organem podatkowym dotyczył dewelopera, który realizował inwestycję w postaci zespołu budynków z apartamentami o powierzchni nieprzekraczającej 150 mkw. Każdy z apartamentów spełniał, pod względem technicznym, warunki lokalu mieszkalnego z przeznaczeniem na stały pobyt ludzi. Z decyzji administracyjnych wynikało jednak, że apartamenty nie są lokalami mieszkalnymi, tylko użytkowymi o charakterze rekreacyjnym i wypoczynkowym. Deweloper był zdania, że dla celów podatkowych znaczenie mają cechy lokali, a nie pozwolenie na budowę czy zaświadczenie starosty.

Stanowiska dewelopera nie potwierdził organ podatkowy. Stwierdził, że skoro starosta w wydanych zaświadczeniach określił apartamenty jako lokale inne niż mieszkalne (lokale apartamentowe), to – dla potrzeb podatkowych – nie można ich kwalifikować jako mieszkalnych (nawet jeśli mogłyby być za takie uznawane).

Stanowisko organu podatkowego potwierdziły również sądy. WSA w Szczecinie powołał się m.in. na wyrok NSA z 11 kwietnia 2014 r. (sygn. akt IFSK 702/13), w którym sąd orzekł, że niższa stawka VAT nie dotyczy sprzedaży lokali określonych w aktach notarialnych jako użytkowe o charakterze turystycznym. NSA podkreślił, że o stawce VAT decyduje zaświadczenie starosty, a nie cechy lokalu.