Odsetki i kwota główna pożyczki podstawą do określenia obowiązku dokumentacyjnego pożyczki z podmiotem powiązanym

Podatnicy mają obowiązek udokumentować transakcje, które zawierane są z podmiotami powiązanymi jeżeli, zgodnie z obecnym brzmieniem art. 9a ustawy o CIT, obowiązującym od i stycznia 2017 r., ich przychody bądź koszty w poprzednim roku podatkowym przekroczyły próg 2 mln euro, oraz jeżeli transakcje te mają istotny wpływ na ich dochód lub stratę. Za transakcje, które istotnie wpływają na dochód/stratę przywołany przepis uznaje transakcje, których wartość przekracza ustawowe progi.

Organ stwierdził, że obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej dotyczącej pożyczek występuje, gdy suma wartości pożyczek i należnych od kwoty tych pożyczek odsetek z podmiotem powiązanym przekracza limit transakcyjny (tj. wartość określoną w art. 9a ust. id ustawy o CIT).

Potwierdzenie tego, że podstawą do określenia obowiązku dokumentacyjnego dla transakcji pożyczki są nie tylko odsetki, ale również kwota główna można również znaleźć również w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 17 grudnia 2015 r. (IBPB-1-3/4510-473/15/ APO) oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 22 grudnia 2015 r. (IPPB6/4510-353/15-2/T0), potwierdzona już prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 5 kwietnia 2017 r. (III SA/Wa 1142/16) oraz interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 lutego 2018 r. (0115-KDIT2-3.4010.291.2017.2.JG).

Organy podatkowe podczas analizy transakcji pożyczek zawieranych z podmiotami powiązanymi uwzględniają nie tylko odsetki (cenę), ale także inne warunki ekonomiczne danej transakcji.