Drogie gadżety nie mogą stanowić kosztu uzyskania przychodów

Spółka występująca o interpretację wskazała, że organizuje akcje promocyjno-reklamowe i opisała szczegółowo zasady promocji, przedmiotem której było przekazanie materiałów takich jak ulotki, foldery, katalogi, długopisy, kalendarze, breloki, pendrive'y, portfele czy zegarki, na których nie zawsze jest umieszczone logo. W tracie prezentacji zapewniany jest poczęstunek w formie kateringu (bez alkoholu). Spółka część wydatków zaliczała na reklamę, a część na reprezentację.

Naczelny Sąd Administracyjny wskazując kryteria, jakimi mogą kierować się organy podatkowe oceniając wydatki na promocję wprowadza dodatkowe kryteria różnicujące pojęcia działań reklamowych i reprezentacyjnych. Zdaniem sądu istotne są szczegóły i cena, bowiem w zależności od wartości gadżetu może on zostać zaliczony do reprezentacji lub reklamy.

NSA jednocześnie stwierdza, że nie sama wartość gadżetu decyduje, czy wydatek ma charakter reprezentacji czy reklamy, bowiem oceny należy dokonać również w oparciu o kryteria sposobu prezentacji, kręgu odbiorców i umieszczenia loga na gadżecie, a kryteria te mają być rozpatrywane łącznie.