Korekta in minus a koszt podatkowy

Sprawa dotyczyła spółki, która należy do grupy kapitałowej. Do grupy tej należą także zagraniczne spółki zależne, które prowadzą sprzedaż na rynkach zagranicznych. Grupa ma ustaloną wspólną politykę cen transferowych. Po zakończeniu roku podatkowego spółka przeprowadza korektę dochodowości. Jeżeli dana spółka z grupy przekroczy górny przedział cen transferowych, to jest zobowiązana do zwrotu środków spółce-liderowi, na podstawie noty obciążeniowej. W przypadku jeżeli natomiast któraś ze spółek nie osiągnie dolnego poziomu optymalnego cen transferowych, to otrzymuje wyrównanie finansowe, w celu wyrównania poziomu całej grupy.

Spółka zadała pytanie w jaki sposób należy traktować środki związane z korektą dochodowości w grupie. Organ w interpretacji indywidualnej (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.327.2017.3PC) zgodził się ze spółką, że środki otrzymywane od spółek zależnych są przychodami podatkowymi. Pomiędzy stronami wystąpił jednak spór co do charakteru środków wypłacanych na rzecz spółek zależnych.

Zdaniem spółki kwoty środków wypłaconych z tytułu korekty dochodowości stanowią koszt uzyskania przychodu, jako związane z korektą dochodowości po zakończonym roku, a także mające wpływ na przyszłe dochody. Organ podatkowy nie zgodził się jednak z tym poglądem.

Spółka wniosła na tę interpretację skargę do WSA w Gdańska. Sąd nie podzielił stanowiska organu interpretacyjnego. W ocenie sądu korekta in minus (wydanie noty uznaniowej i wypłacenie środków spółce zależnej z tytułu wyrównania grupowej polityki cen transferowych) jest kosztem uzyskania przychodu.