Minimalizowanie strat a koszt podatkowy

Sprawa dotyczyła dewelopera, który zakupił pod inwestycję udziały w użytkowaniu wieczystym. W momencie zakupu z księgi wieczystej nie wynikało, by z nieruchomością mogły być jakiekolwiek problemy. Sprzedający zapewniał, że wszystko zostało uregulowane. Po pewnym czasie jednak okazało się, że sześć lat wcześniej zawarł on z inną osobą przedwstępną umowę sprzedaży tych samych udziałów w nieruchomości i przyjął zadatek. Osoba ta postanowiła więc dochodzić swoich praw poprzez skorzystanie z instytucji skargi pauliańskiej, polegającej na żądaniu uznania umowy zawartej przez sprzedającego z deweloperem za bezskuteczną. Deweloper chcąc szybko zakończyć sprawę, postanowił wypłacić odszkodowanie w zamian za zrzeczenie się roszczeń. Deweloper wydatek ten chciał ująć w kosztach. Wskazał, że w ten sposób zminimalizuje straty. Poinformował, że ma już 1/3 udziałów w użytkowaniu wieczystym, brakowało mu więc pozostałych 2/3. Przekonywał, że inwestycja będzie opłacalna nawet mimo wypłaty odszkodowania.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, że budżet nie będzie ponosił kosztów cudzej niestaranności.

Odmiennego zdania były sądy, które przyznały rację deweloperowi. Zarówno WSA w Warszawie, jak i NSA zaznaczyły, że wydatki na minimalizowanie strat mogą być ujmowane w podatkowych kosztach. Sąd wskazał, że analiza okoliczności przedmiotowej sprawy prowadzi do wniosku, iż wydatek na odszkodowanie może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu.