Organ podatkowy nie odpowie w jaki sposób dokumentować wydatki

W przedmiotowym wyroku NSA zgodził się z urzędnikami skarbówki, że mogą odmówić wydania interpretacji, gdy podatnik pyta o sposób udokumentowania wydatków pod kątem kosztów podatkowych, z uwagi na fakt, że kwestia ta jest regulowana przez przepisy rachunkowe, a interpretacja może dotyczyć tylko prawa podatkowego.

Sprawa dotyczyła systemu elektronicznej rejestracji faktur i rachunków. Spółka wskazała, że ponosi wydatki, które są opłacone przez pracowników (np.: za przejazdy taksówkami, bilety kolejowe, posiłki spożywane przez pracowników podczas podróży służbowych), a następnie im zwracane. Obecnie w celu uzyskania zwrotu pracownik musi dostarczyć spółce dowód poniesienia wydatku w formie papierowej. Spółka wyjaśniła, że przechowuje je w formie papierowej. Chcąc jednak ograniczyć koszty i czasochłonność procesu archiwizacji tych dokumentów, rozważa wprowadzenie nowocześniejszego rozwiązania. W przyszłości faktury lub rachunki dokumentujące wydatki pracowników byłyby przechowywane wyłącznie w formie elektronicznej. Papierowe dowody będą digitalizowane np. w formie skanu lub zdjęcia. Faktury lub rachunki załadowane przy użyciu aplikacji mobilnej w formie elektronicznej będą przechowywane bezpośrednio w systemie.

Spółka zwróciła się do organu podatkowego z pytaniem, czy po udokumentowaniu wydatków w taki sposób będzie miała prawo do zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów. Organ podatkowy odmówił wszczęcia postępowania interpretacyjnego. Podkreślił, że ustawa o CIT nie odnosi się do kwestii dokumentowania kosztów czy przechowywania dokumentów. Z kolei przepisy ustawy o rachunkowości nie stanowią przepisów prawa podatkowego, a organ nie jest uprawniony do interpretacji sformułowań ustawy o rachunkowości.

Spółka zaskarżyła odmowę. WSA przyznał rację spółce. Ostatecznie stanowiska spółki nie potwierdził jednak NSA. NSA zaznaczył, że art. 15 i art. 16 ustawy o CIT mówią jedynie, co jest kosztem i co nim być nie może. Nie odnoszą się zaś do sposobu ich dokumentowania. To, jak ma być prowadzona dokumentacja, uregulowane zostało w ustawie o rachunkowości, a ustawa o rachunkowości nie jest prawem podatkowym. Dlatego też zdaniem NSA organ podatkowy słusznie odmówił interpretacji.