VAT na zasadach ogólnych w niektórych konsorcjach

Sprawa dotyczyła spółki budowlanej, która w celu zwiększenia swoich szans na wygraną w przetargach, tworzy konsorcja wraz z innymi podmiotami budowlanymi lub remontowymi. Utworzenie konsorcjum nie oznacza jednak zawiązania spółki. Wszyscy członkowie są równi, wspólnie występują w relacji do inwestora i są współwykonawcami zlecenia. Odpowiadają solidarnie za terminowe wykonywanie robót budowlanych. Zasady te obowiązują zarówno wtedy, gdy spółka występuje jako lider konsorcjum, jak i gdy jest partnerem. Nawet jeśli jest liderem, to tylko na potrzeby reprezentacji w stosunku do inwestora – zamawiającego. Dostaje wtedy od partnerów faktury i jako lider rozlicza się z zamawiającym. Gdy natomiast jest partnerem, wtedy to ona wystawia faktury na lidera.

Spór w tej sprawie toczył się wokół tego, czy w którymś z tych wariantów spółka ma rozliczać VAT na zasadzie odwrotnego obciążenia. Spółka była zdania, że w konsorcjach, w których uczestniczy, nie można mówić o podwykonawstwie, bowiem wszyscy członkowie konsorcjum odpowiadają solidarnie w stosunku do inwestora – zamawiającego. Nie ma przy tym znaczenia, czy spółka występuje w konsorcjum jako lider, czy partner. Spółka pokreśliła również, że konsorcja w których uczestniczy, mają inny charakter niż konsorcja, o których mowa w objaśnieniach z 17 marca 2017 r. ministerstw rozwoju i finansów dotyczących odwrotnego obciążenia w robotach budowlanych. Tłumaczyła, że w jej przypadku nie można mówić o relacji wykonawca – podwykonawca.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie zgodził się ze stanowiskiem spółki. Interpretację uchylił jednak Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, który zgodził się ze spółką, że w przypadku konsorcjów, w jakie wchodzi spółka, a więc gdy beneficjentem jest zawsze zamawiający, nie można mówić o relacji główny wykonawca – podwykonawca. Zarówno bowiem lider, jak i partner odpowiadają solidarnie wobec inwestora.