Zachowanie należytej staranności – bez interpertacji

Sprawa dotyczyła spółki, która wskazała przyjęte przez siebie sposoby weryfikacji kontrahentów. Spółka chciała uzyskać informację, czy sposoby te są wystarczające dla udowodnienia swojej dobrej wiary i należytej staranności kupieckiej na wypadek, gdyby mimo podjętych starań okazało się, że kontrahenci byli nieuczciwi. We wniosku spółka zaznaczyła, że kontakty z klientami odbywają się drogą telefoniczną lub e-mailową. Spółka nim zawrze transakcje, weryfikuje kontrahenta z za pomocą KRS, CEiDG, a także przez Portal podatnika. Jeśli wyniki tych weryfikacji są pozytywne, to spółka przyjmuje, że są to przedsiębiorcy działający legalnie.

Spółka była zdania, że taki sposób weryfikacji jest wystarczający do odliczenia podatku naliczonego.

Dyrektor Izby Skarbowej odmówił wydania interpretacji. Organ wyjaśnił, że taka ocena może być przeprowadzona tylko przez właściwy organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w toku kontroli podatkowej lub skarbowej, na podstawie zebranego w danej sprawie całokształtu materiału dowodowego.

Ze stanowiskiem Dyrektora Izby Skarbowej zgodził się również WSA oraz NSA. Rację przyznały mu sądy. Zarówno WSA w Gliwicach (sygn. akt III SA/Gl 70/17), jak i Naczelny Sąd Administracyjny potwierdziły, że podatnik nie dostanie interpretacji, która oceniłaby, czy przyjęte przez niego metody weryfikacji kontrahentów przesądzają o dołożeniu przez niego należytej staranności.